791 783 868
biuroprofilaktyki.rea@gmail.com
Bańki
Jedną ze wspaniałych, naturalnych metod leczenia już od starożytności były bańki. Najlepiej stawać je, gdy tylko widać pierwsze objawy przeziębienia – żeby nie dopuścić do rozwoju choroby, ale bardzo skuteczne są również w już „przechodzonej” infekcji.
W jaki sposób tak naprawdę działają?
Bańki lekarskie mają długi, starożytny rodowód (używano ich w Chinach, Mezopotamii, Egipcie, Grecji), w Polsce powszechnie stosowane były do połowy XX wieku do leczenia chorób układu oddechowego. Przez kolejne kilka dekad kojarzyły się bardziej ze znachorstwem. Obecnie, wraz ze wzrostem zainteresowania medycyną naturalną, przeżywają swój renesans, choć bardziej wśród pacjentów, niż lekarzy.
Działanie baniek lekarskich ma wynikać z faktu aktywowania układu odpornościowego do walki z mikrourazami podskórnymi, które powstają w miejscu ich stawiania. W bańce tworzy się podciśnienie, pod wpływem którego pękają drobne naczynia krwionośne i dochodzi do wynaczynienia krwi. Krew z takiego podskórnego wylewu traktowana jest przez układ odpornościowy jako obce białko, co pobudza go do działania. Następuje wzrost stężenia przeciwciał we krwi, które przedostają się do miejsca rzekomej infekcji, a ponieważ nie napotykają tam żadnych patogenów, zaczynają zwalczać infekcję toczącą się w pobliżu. Stąd tak ważne jest umiejętne dobranie miejsca stawiania baniek, do miejsca, w którym toczy się stan zapalny.
Rodzaje baniek:
Przy jakich chorobach wykorzystujemy bańki?
Najbardziej są one skuteczne w walce z chorobami układu oddechowego, m. in.
Bańki mogą również działać przeciwbólowo.
Gdzie stawiamy je przy konkretnych dolegliwościach?
Sposób użycia baniek:
Przed zabiegiem bańki powinny być dokładnie umyte oraz osuszone, a skóra należycie natłuszczona.
Jeśli skóra jest mocno owłosiona, należy ją ogolić (inaczej bańki nie będą się trzymać). Ogrzaną bańkę szklaną przykłada się do skóry, czekając aż nastąpi zassanie skóry do jej wnętrza. W przypadku baniek bez ogniowych należy przyłożyć bańkę i odessać powietrze. Chorego wraz z postawionymi bańkami należy pozostawić pod kocem lub kołdrą przez około 15 minut. Bańki zdejmuje się lekko naciskając skórę wokół nich.
Gdzie i kiedy nie powinno się stawiać baniek:
Pacjenci cierpiący na łuszczycę czy choroby przebiegające z wysypką mogą mieć postawione bańki tylko tam, gdzie nie ma widocznych zmian. Przy przeciwwskazaniach trzeba uwzględnić obecność chorób autoimmunologicznych u pacjenta, gdyż bezwzględnie nie można stawiać baniek u osób z toczniem i zespołem Sjögrena. Poważne zaburzenia również wykluczają wykonanie zabiegu.
CIEKAWOSTKA dla tych, którzy doczytali do końca.
Bańki stawia się nie tylko w przypadku infekcji – także w wielu innych schorzeniach, np. układu krążenia, jak również urazach, czy chorobach układu kostno-stawowego. „Działają one na organizm człowieka uruchamiając jego własne możliwości oczyszczania, gojenia i regeneracji. Stawiając bańki w miejscu urazu lub dookoła rany/siniaka poprawiamy ukrwienie danego obszaru, a co za tym idzie przyspieszamy proces samoleczenia” – pisze Anna Korsakowska na stronie „Z poziomu serca” https://m.facebook
.com/…/a.1245831
9…/126156328950880/Ale to nie wszystko. Bańki można stawiać również „na mokro”. Co to znaczy? Nakłuwa, bądź nacina się skórę i na te miejsca stawia się bańki. To już jest bardzo trudna sztuka, więc powinna to robić wykwalifikowana osoba.
Polecam używanie baniek jak najczęściej. Jest to praktycznie bezinwazyjny sposób na wsparcie odporności i szybszą regenerację organizmu podczas różnych dolegliwości.
Diagnosta
Specjalista profilaktyki zdrowia i żywienia
+48 791 783 868
biuroprofilaktyki.rea@gmail.com
© BIURO PROFILAKTYKI ZDROWIA REA